قانون تامین اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر

دعاوی مربوط به قانون تامین اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر

به موجب قانون بیمه اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر از تاریخ تصویب این قانون (۱۳۷۹/۰۲/۱۸) کلیه رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری مشمول بیمه تأمین اجتماعی قرار می گیرند و مکلفند حق بیمه مقرر در قانون را بر مبنای درآمدی که هر ساله طبق ماده (۳۵) قانون تأمین اجتماعی تعیین می گردد، حداقل سه ماهه به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت و از مزایای قانونی برخوردار شوند.

شروط بهره مندی از قانون بیمه تأمین اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر

کلیه رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری که:

• دارای گواهینامه رانندگی معتبر و متناسب با وسیله نقلیه عمومی بین شهری باشند.
• برای آنها دفترچه (مدرک) کار رانندگی معتبر از طرف سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور صادر شده باشد.

حق بیمه مقرر در قانون را بر مبنای درآمدی که هر ساله طبق ماده (۳۵) قانون تأمین اجتماعی تعیین می گردد، حداقل سه ماهه به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت کرده باشند.

نکات کلیدی :

1. قانون بیمه اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر و آیین نامه اجرایی آن (مصوب ۳۷۹/۰۲/۱۸ )

2. کلیه رانندگانی که تا تاریخ تصویب این آیین نامه از طریق بارنامه یا صورت وضعیت، حق بیمه پرداخت نموده اند و دارای دفترچه (مدرک) کار معتبر رانندگی از طرف سازمان حمل و نقل پایانههای کشور می باشند، مشمول قانون بوده و مکلفند حق بیمه را رأسا پرداخت نمایند. (رانندگانی که دارای کارفرما هستند و رابطه کارگری و کارفرمایی دارند مشمول بیمه اجباری بوده و از شمول این بند خارج هستند.)

3. طبق ماده (۸) آیین نامه، رانندگان مشمول قانون تأمین اجتماعی (به استثنای رانندگان موضوع ماده۳) و شاغلان و بازنشستگان وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی وابسته به دولت و نیروهای نظامی و انتظامی که مشول قانون حمایتی خاص هستند، از شمول این آیین نامه مستثنی خواهند بود.

4. مطابق ماده ۲۸ قانون تأمین اجتماعی حق بیمه راننده ۲۷٪ می باشد که ۱۷٪ آن سهم خود رانندگان بوده و ۱۰٪ از حمایت دولت برخوردار می شوند. (بند ض تبصره ۱۴ قانون بودجه سال ۱۳۸۶ و بند ب ماده ۷ قانون هدفمند کردن یارانه ها)

5. بر اساس رأی شماره ۵۷۱ مورخ ۱۳۸۳/۱۱/۱۸هیأت عمومی دیوان عدالت اداری:

• رانندگان شاغل در آژانس های تاکسی تلفنی که خود مالک اتومبیل می باشند، کارگر تلقی نشده و صرفا درصدی از کرایه های وصولی خود را به عنوان حق کاریابی به آژانس پرداخت می نمایند؛ لذا هر گونه رابطه کار و کارگری منتفی است و از نظر بیمه ای خویش فرما محسوب می شوند. و رانندگان شاغل در آژانس های تاکسی تلفنی که فاقد خودرو می باشند، نمی توانند عنوانی غیر از رابطه مزد بگیری داشته باشند؛ لذا به دلیل وجود رابطه کار و کارگری مشمول بیمه اجباری رانندگان هستند. و بر اساس آراء شماره های ۱۰۰۴ مورخ ۱۳۹۲/۱۲/۱۱ و ۲۴۴ مورخ ۱۳۹۱/۰۵/۰۲هیأت عمومی دیوان عدالت اداری: . طبق تبصره (۲) ماده واحده قانون بیمه اجباری رانندگان، صدور، تمدید و تجدید دفترچه کار رانندگان از سوی سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور مستلزم ارائه گواهی سازمان تأمین اجتماعی مبنی بر پرداخت حق بیمه توسط راننده می باشد.
• رانندگانی که بازنشسته و یا از کار افتاده میشوند، نمی توانند جهت تجدید دفترچه کار رانندگی از سازمان تأمین اجتماعی گواهی پرداخت حق بیمه دریافت کنند. ۷. رأی شماره ۶۳ مورخ ۱۳۷۵/۰۴/۲۳هیأت عمومی دیوان عدالت اداری: به موجب دستور اداری شماره ۵۲/۹۶۵۷ – ۱۳۷۴/۲/۲۶سازمان تأمین اجتماعی، به منظور یکنواختی در پرداخت حق بیمه کلیه رانندگان اعم از استخدامی و غیره مقرر گردید که کسور حق بیمه از رانندگان بخش باربری از طریق بارنامه صورت گیرد و دربند ۲ دستورالعمل مزبور به منظور عدم تضييع حقوق رانندگان استخدامی که مشمول مقررات قانون کار نیز قرار دارند، مقرر شده کارفرمایان ذیربط منحصرا نسبت به پرداخت ۳٪ حق بیمه بیکاری آنان اقدام نمایند، در صورتی که حق بیمه پرداختی طبق بارنامه در هر ماه تکافوی حق بیمه مقرر بر اساس حقوق و مزایای مشمول کسر حق بیمه آنان را ننماید. در دستورالعمل تصریح گردیده که مؤسسات می توانند مابه التفاوت را طبق لیست جداگانه ارسال و پرداخت نمایند. بنابراین ملاحظه می فرمایند هیچ گونه حق بیمه مضاعف از رانندگان مطالبه نمی گردد. به رانندگان مشمول بیمه تأمین اجتماعی از مزایای مندرج در قانون بهره مندند؛ لیکن بیمه بیکاری را مشمول نمی شوند.

9. در صورتی که راننده در مهلت مقرر ماده ۳۹ قانون تأمین اجتماعی (پرداخت حق بیمه هر ماه تا آخر ماه بعد از پرداخت حق بیمه خودداری کند و کارت هوشمند رانندگی وی فعال باشد باید حق و بیمه ماه های پرداخت نشده را به تأمین اجتماعی پرداخت کند.

10. در صورت عدم پرداخت حق بیمه براساس ماده واحده قانون بیمه اجتماعی مصوب ۷۹، حق بیمه .. طبق ماده ۵۰ قانون تأمین اجتماعی قابل وصول می باشد.
11. بر اساس آراء شماره ۹۳ مورخ ۱۳۶۵/۱۲/۲۵ و شماره ۱۰۴ مورخ ۱۳۶۹/۰۲/۰۵ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، چنانچه قراردادی بین مالک وسیله نقلیه و مؤسسات مسافربری وجود داشته باشد، حق بیمه برعهده مؤسسات مذکور می باشد. او د ر

12.  رانندگان می توانند از طریق تعاونی های کارگزار مربوطه با شرکتهای تعاونی تاکسیرانی خصوصی دارای مجوز یا به صورت انفرادی نسبت به پرداخت حق بیمه اقدام کنند. .

13. رأی شماره ۱۳۵ مورخ ۱۳۸۲/۰۴/۰۸هیأت عمومی دیوان عدالت اداری: پرداخت بدهی معوقه بابت رانندگان و کمک رانندگان توسط سازمان تأمین اجتماعی

14. قانون استفساریه در مورد قانون بیمه اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری مصوب ۱۳۸۶/۱۱/۰۷ موضوع استفساریه ماده واحده: آیا رانندگانی که به موجب مقررات طرح بیمه روستاییان و عشایر شهرهای زیر بیست هزار نفر جمعیت از مزایای بیمه درمان برخوردار و نزد صندوق بیمه اجتماعی روستاییان و عشایر بوده و مشمول مزایای از کارافتادگی کلی، بازنشستگی و بازماندگان می باشند، همچنان ملزم به بیمه نمودن خود نزد سازمان تأمین اجتماعی مطابق قانون بیمه اجتماعی رانندگان حمل و نقل بار و مسافر بین شهری مصوب ۱۳۷۹/۱۲/۱۸ می باشند؟

نظر مجلس خیر، تا زمانی که رانندگان مشمول صندوق بیمه اجتماعی روستاییان و عشایر در نزد صندوق مذکور بیمه می باشند الزامی به بیمه شدن مجدد نزد سازمان تأمین اجتماعی ندارند.

15. شرایط بهره مندی رانندگان از مزایای مشاغل سخت و زیان آور در جلسه کمیسیون اجتماعی مجلس مورخ ۱۳۹۵/۰۹/۰۲ اعلام شد، طبق تبصره ۶ قانون بیمه اجتماعی رانندگان حمل بار و مسافر بین شهری و درون شهری و راهداران و رانندگان وزارت راه و شهرسازی در جاده های کشور و تاکسی های خطی و آزاد و آژانس های درون شهری مشمول مشاغل سخت و زیان آور هستند.

• مشمولان، مکلف به پرداخت سهم کارفرما به صورت نقد و اقساط میباشند که با پرداخت ۴٪ مابه التفاوت به جای کارفرما در پرداخت حق بیمه در زمره بازنشستگان مشاغل سخت و زیان آور قرار می گیرند. با مصوبه مورخ ۱۳۹۵/۱۰/۲۶رانندگان وسائط نقلیه سنگین بین شهری با ۳۰ سال سابقه گواهینامه پایه یک و ۲۵ سال سابقه بیمه می توانند بازنشسته شوند.