خانه / کارگر و کارفرما / عیدی و پاداش کارگران

عیدی و پاداش کارگران


محمد سمیعی
1401/03/24
0 دیدگاه
عیدی و پاداش کارگران

مستند قانونی پرداخت عیدی و پاداش کارگران ماده واحده مصوب مجلس شورای اسلامی است؛ که مقرر می دارد : «کلیه کارگاههای مشمول قانون کار مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار معادل شصت روز آخرین مزد ، بعنوان عیدی و پاداش بپردازند . مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارکنان نبایستی از معادل نود روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند.» همانطور که در متن ماده واحده هم مشاهده می کنید چنان چه رابطه ای مشمول قانون کار شود و یک طرف کارگر باشد و طرف دیگر کارفرما، پرداخت عیدی و پاداش الزامی است. در اغلب موارد ما شاهد این هستیم که در مجموعه های کارگری عنوان می شود که مثلا به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه سابقه دارند عیدی و پاداش تعلق نمی گیرد. یا این که تنها زمانی پرداخت عیدی و پاداش به کارگر الزامی است که در زمان فرارسیدن سال نو مثلا اسفند ماه در کارگاه مشغول به فعالیت باشد. این در حالی است که هیچ کدام از موارد مورد اشاره صحیح نیست و عیدی و پاداش در هر شرایطی به کارگر تعلق می گیرد و کارفرما ملزم به پرداخت این عیدی و پاداش کارگران می باشد. در شرایطی که مثلا در تابستان کارگر به همراه کارفرما به رابطه قراردادی خود خاتمه می دهند باید متناسب با میزان سابقه کارگر عیدی و پاداش او محاسبه و پرداخت شود. خوب است که بدانیم مأخذ محاسبه عیدی و پاداش کارگران میزان مزد ثابت کارگر است و مواردی مثل حق مسکن، بن خواربار و عائله مندی در محاسبه عیدی و پاداش کارگران تاثیری ندارد.

عیدی و پاداش کارگران

حداقل عیدی و پاداش و حداکثر آن

بر اساس ماده واحده مصوب مجلس شورای اسلامی در خصوص عیدی و پاداش کارگران شاغل در کارگاه های مشمول قانون کار، میزان عیدی و پاداش کارگران حداقل و حداکثر دارد و تعیین میزان کف و سقف هم بر اساس حداقل دستمزد صورت میگیرد. به این صورت که حداقل عیدی برابر است با ۲ برابر حداقل مزد و حداکثر آن نباید از ۳ برابر حداقل دستمزد تجاوز کند. بنابراین تفکر عموم که عیدی و پاداش کارگران را معادل ۲ برابر مزد کارگر به هر میزان که باشد محاسبه و مطالبه می کنند کاملا اشتباه است.

در سال ۱۴۰۱ حداقل عیدی برابر است با 000/595/38 ریال و حداکثر آن هم برابر با 500/392/12 ریال می باشد.

حداقل عیدی و پاداش و حداکثر آن

پاداش عملکرد کارگران

ماده 47 قانون کار مقرر می دارد : (به منظور ایجاد انگیزه برای تولید بیشتر و کیفیت بهتر و تقلیل ضایعات و افزایش علاقه مندی و بالا بردن سطح درآمد کارگران ، طرفین قرارداد دریافت و پرداخت پاداش افزایش تولید را مطابق آیین نامه ای که به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی تعیین می شود منعقد می نمایند) خوب است بدانید که این پاداش با عیدی و پاداش کارگران که بر اساس ماده واحده مصوب مجلس شورای اسلامی محاسبه و پرداخت می شود متفاوت است. پاداش مقرر در ماده 47 قانون کار اختیاری است و کارفرما می تواند متناسب با سیاست های مدیریتی خود و بر اساس مصوبات داخلی مجموعه نظام پرداخت پاداش تنظیم و برقرار کند و بر اساس آن در جهت افزایش راندمان کارگاه و مجموعه خود به پرسنل پاداش پرداخت کند. این در حالی است که پرداخت عیدی و پاداش کارگران بر اساس ماده واحده مصوب مجلس شورای اسلامی الزامی است و در صورت عدم پرداخت هیات های حل اختلاف اداره تعاون کار و رفاه اجتماعی کارفرما را ملزم به پرداخت آن خواهد کرد. علاوه بر این پاداش عملکرد کارگران باید بر اساس آیین نامه ای که کارفرما تهیه و تنظیم می کند و بعد هم به تایید وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی می رساند محاسبه و پرداخت شود که اغلب هم اعضای جامعه کارگری از این مهم غافل هستند و ساز و کار آن را نمی دانند و موضوع پرداخت پاداش عملکرد کارگران را با موضوع عیدی و پاداش کارگران یکی می دانند و همین امر هم منجر به بروز اختلاف در رابطه کارگر و کارفرما می شود. این نکته را هم اضافه کنیم که کارفرما در پرداخت پاداش عملکرد کارگران محدودیت هایی دارد که این محدودیت ها توسط اداره کل تعاون کار و رفاه اجتماعی هر استان در آیین نامه مصوب منعکس می گردد.

نظرات کاربران


0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *